Wie is de mens van de wetteloosheid? Schokkende Bijbelse onthulling!

Voordat Jezus Christus lichamelijk op aarde terugkeert zullen de meeste christenen hun geloof verliezen. Er zal een ongekende afval zijn van het geloof in Jezus, door allerlei misleidende leringen en valse profeten. Dat wordt ‘de grote afval’ genoemd. Ook zal de ‘mens van de wetteloosheid’ opstaan, die met valse wonderen de hele mensheid zal verleiden. Deze wetteloze zal zich in de tempel te Jeruzalem vestigen en zich als een god laten vereren. Door de globale misleidingen zullen er op den duur bijna geen ware gelovigen meer over zijn. Er staat christenen dus een ongekend moeilijke tijd te wachten.

Dat is tenminste wat er door veel bekende predikers verkondigd wordt en wat veel christenen dus geloven. De vraag is echter of dat waar is. Is onze toekomst onvoorstelbaar donker en zullen inderdaad bijna al onze christelijke broeders en zusters zich van Jezus afkeren? Zal praktisch iedereen in onze omgeving deze ‘mens der wetteloosheid’ achterna lopen, betoverd door zijn valse wonderen en tekenen? Is de kans groot dat ook wij niet zullen standhouden en ten prooi zullen vallen aan de onweerstaanbare misleidingen van deze duivelse man?

Het is belangrijk om te onderzoeken of dat soort donkere toekomstverwachtingen daadwerkelijk bijbels zijn. Het heeft namelijk een grote invloed op hoe je denkt en leeft.

Als je verwacht dat de toekomst onbeschrijflijk demonisch zal zijn, zul je je leven daarop afstemmen. Dan is de kans groot dat je niet veel visie hebt voor je kinderen en kleinkinderen, noch voor de samenleving. Je denkt dan immers dat alles toch overheerst zal worden door de duisternis en er dus geen hoop is voor enige verbetering van de wereld. Bijgevolg zul je je niet met hart en ziel inzetten voor een betere wereld, want ze is toch gedoemd om ten onder te gaan. Je hele toekomstbeeld en de manier waarop je kijkt naar de samenleving, je eigen leven en je nageslacht wordt gekleurd door een zeer donkere bril. Daarom is het noodzakelijk om dit soort sombere denkbeelden niet onnadenkend aan te nemen, maar ze aandachtig te toetsen aan de Bijbel.

Bijbels onderzoek naar de mens van de wetteloosheid

Hoe kun je toetsen of de lering over de mens van de wetteloosheid en de grote afval werkelijk bijbels is of niet? Door een aantal fundamentele principes voor juist bijbel lezen te handhaven. Het negeren van deze basisprincipes voor bijbels onderzoek is de hoofdreden dat er veel misleiding woekert in de kerk en zelfs van de grote podia verkondigd wordt door veelgeprezen predikers.

Lees elk vers in de context

Het eerste principe is dat we elke bijbeltekst moeten lezen in zowel de bijbelse als de historische context. Door teksten uit hun verband te rukken, zijn de meest waanzinnige denkbeelden ontstaan die ontzettend veel schade aanrichten bij christenen. We zullen dus eerst en vooral de context bekijken. Wat zegt de bijbelse context over de mens van de wetteloosheid en de grote afval? 

Check de bijbelse grondtekst

Ten tweede is het belangrijk dat we de bijbelse grondtekst opzoeken, in het Hebreeuws of Grieks. Daar zijn goede websites voor, zoals Biblehub.com. Helaas zijn heel veel sleutelwoorden in de Bijbel verkeerd vertaald, met desastreuze gevolgen. Bijbelvertalers verwerken maar al te dikwijls hun eigen gedachten en theologie in de Bijbel. In plaats van een tekst te vertalen zoals het er werkelijk staat of volgens de betekenis die de context aanduidt, hebben veel vertalers hun eigen denkbeelden verwerkt in Gods woord. Christenen lezen dan de Bijbel denkend dat ze Gods woorden lezen, maar in feite worden ze op zeer ernstige wijze misleid door verkeerde vertalingen die hen ongemerkt indoctrineren met een bepaalde theologie van de bijbelvertaler.

Respecteer de tijdsaanduidingen

Ten derde is het zaaks om de tijdsaanduidingen voor voorspelde gebeurtenissen te respecteren. De bijbelse auteurs lieten nooit na om een nadrukkelijk tijdskader voor bepaalde gebeurtenissen aan te duiden. Misleiding ontstaat wanneer deze tijdsaanduidingen genegeerd worden en we de voorspelde gebeurtenissen in een onbijbels kader plaatsen, dat past bij onze eigen overtuiging. Op die manier misbruiken we de Bijbel. Als we willen begrijpen wat de Bijbel zegt over de grote afval en de mens van de wetteloosheid, dan moeten we kijken in welke tijd dit zou plaatsvinden, volgens de Bijbel. 

Wie is de doelgroep?

Tenslotte is het essentieel dat we beseffen wie de oorspronkelijke bijbelse doelgroep was tot wie de bijbelse auteur zich richtte. We hebben de slechte gewoonte om er automatisch vanuit te gaan dat alles wat in de Bijbel geschreven is, volledig voor ons bedoeld was. Dat is natuurlijk niet zo. We lezen brieven die duizenden jaren geleden werden geschreven aan mensen die in een totaal andere cultuur en wereld leefden. We lezen letterlijk andermans post! We kunnen er weliswaar van leren, maar het is dwaasheid om zomaar te doen alsof alles wat in de Bijbel geschreven werd rechtstreeks aan ons gericht was. We zullen dus nagaan aan wie de boodschap over de grote afval en mens van de wetteloosheid geschreven was. 

Er is dus de bijbelse doelgroep, de bijbelse en historische context, de bijbelse grondtekst en de bijbelse tijdsaanduidingen.

Wanneer we deze basisprincipes handhaven, zullen we in staat zijn te toetsen of een bepaald denkbeeld werkelijk bijbels is, of dat het ontstaan is door deze principes met de voeten te treden.

Wie schreef over de grote afval en de mens van de wetteloosheid?

Het idee dat alle christenen in onze tijd op het punt staan hun geloof te verliezen en achter een duivelse mens van de wetteloosheid aan te lopen, is gebaseerd op een uitspraak van de apostel Paulus. Hij schreef een brief aan de christenen te Thessalonica, in de eerste eeuw, tweeduizend jaar geleden. Dit is een fragment uit de tweede brief die hij schreef aan deze christenen:

‘Verlies niet zo snel uw bezinning en raak niet meteen in opwinding als men op grond van een profetie, een bepaalde uitspraak of een brief die van ons afkomstig zou zijn, beweert dat de dag van de Heer is gekomen. Laat u door niemand iets wijs maken. Want eerst moet de grote afvalligheid plaatsvinden en moet de mens verschijnen die de wetteloosheid in persoon is en die tot de ondergang is gedoemd. Hij verzet zich tegen alles wat god heet of vereerd wordt. Hij stelt zich er zelfs boven door plaats te nemen in de tempel van God en zich tot God uit te roepen.’ (2 Thessalonicenzen 2:3)

De christenen in Thessalonica verwachtten elk moment de wederkomst van Jezus Christus.

Deze verwachting was zo sterk dat er allerlei profetische uitingen over werden gedaan en zelfs nagemaakte brieven van Paulus rond werden gestuurd. De apostel Paulus was de eerste om aan christenen te bevestigen dat de komst van de Heer voor de deur stond en hij moedigde alle christenen aan zich erop voor te bereiden en daar hun hoop op te vestigen. De verwachting van de spoedige komst van de Heer was het hoofdthema bij de eerste christenen. Hij zou het oude tijdperk van de wet definitief afsluiten en zou hen binnenleiden in het nieuwe tijdperk van de Geest van God, het zogeheten koninkrijk van God. De apostel Paulus maakte in zijn brieven aan de Thessalonicenzen echter wel duidelijk dat er eerst iets anders zou gebeuren, wat zij allemaal zouden meemaken: er zou een grote afvalligheid plaatsvinden en er zou een mens verschijnen die de wetteloosheid in eigen persoon is. 

Wat zegt de Bijbelse context over de mens der wetteloosheid?

Wanneer zou deze grote afvalligheid plaatsvinden en wanneer zou de zogeheten mens van de wetteloosheid opstaan? Om deze uitspraken van Paulus juist te begrijpen, is het belangrijk dat we ze in de bijbelse en historische context lezen. De gekste denkbeelden ontstaan doordat teksten onnadenkend uit elk verband gerukt worden en mensen er vervolgens mee aan de haal gaan en er hun eigen fantasie op loslaten. Die fout willen we niet maken en daarom zullen we de bijbelse context eens bekijken. Eerst zei Paulus tegen de Thessalonicenzen:

‘…vanwege uw volharding en geloof in al uw vervolgingen en in de verdrukkingen die u verdraagt’ (2 Thessalonicenzen 1:4)

De Thessalonicenzen werden dus vervolgd en leden allerlei verdrukkingen. Vervolgens verklaarde Paulus:

‘Het is immers rechtvaardig van God verdrukking te vergelden aan hen die u verdrukken,’ (2 Thessalonicenzen 1:6)

God zou vergelding brengen over hen die de Thessalonicenzen verdrukten. Er was dus hoop op verlossing voor deze verdrukte christenen! God zou wraak nemen op hun onderdrukkers. Wanneer zou deze vergelding plaatsvinden?

‘…en aan u die verdrukt wordt, samen met ons verlichting te geven bij de openbaring van de Heer Jezus vanuit de hemel met de engelen van Zijn kracht,’ (2 Thessalonicenzen 1:7)

Paulus verklaarde dat de christenen in Thessalonica verlost zouden worden van de onderdrukking, bij de verschijning van Jezus Christus met de engelen.

Merk op dat Paulus niet zei dat christenen in een verre toekomst – duizenden jaren later – verlichting zouden vinden van hun verdrukking. Hij zei dat ZIJ – zowel de apostelen als de Thessalonicenzen – verlichting zouden krijgen bij de Openbaring van Jezus. Dat was een heel concrete belofte, voor HUN leven. Waarom zouden ze verlichting ontvangen bij de komst van Jezus?

‘…wanneer Hij met vlammend vuur wraak oefent over hen die God niet kennen, en over hen die het Evangelie van onze Heer Jezus Christus niet gehoorzaam zijn.’ (2 Thessalonicenzen 1:8)

Jezus zou WRAAK uitoefenen over hun onderdrukkers, die het evangelie ongehoorzaam waren. Wie waren dat? In de eerste brief van Paulus aan de Tessalonicenzen had hij reeds gezegd wie dat zijn:

‘U hebt even zwaar onder uw stadsgenoten geleden als wij ONDER DE JODEN. Die hebben de Heer Jezus en de profeten gedood en ONS TOT HET UITERSTE VERVOLGD. Ze mishagen God en zijn alle mensen vijandig gezind, omdat ze ons beletten andere volken bekend te maken hoe ze kunnen worden gered. De maat van hun zonden raakt nu vol, en Gods veroordeling is ten volle OVER HEN gekomen.’ (1 Thessalonicenzen 2:14)

Het waren DE JODEN die zowel de christenen als de apostelen ’tot het uiterste toe’ vervolgden. De maat van hun zonden raakte vol en OVER HEN zou Gods toorn komen.

De directe bijbelse context laat dus zien dat Paulus een belofte gaf aan de Thessalonicenzen dat zij bij de verschijning van Jezus verlost zouden worden van de verdrukking die ze leden. Jezus zou de Joden oordelen die de apostelen en christenen zwaar vervolgden. In die context sprak Paulus over de komende ‘grote afval’ en de ‘mens van de wetteloosheid’ wat zou voorafgaan aan hun verlossing.

Wat is de bijbelse tijdsaanduiding voor de mens van de wetteloosheid?

Als Paulus aan de Thessalonicenzen beloofde dat ZIJ verlost zouden worden bij de openbaring van Jezus, dan zouden ZIJ het dus meemaken, en niet een verre toekomstige groep christenen, duizenden jaren later. Dat is een duidelijke en onomstotelijke tijdsaanduiding voor ‘de grote afval’ en ‘mens der wetteloosheid’ die aan deze komst zouden voorafgaan.

De Bijbel laat glashelder zien dat het zou gebeuren tijdens het leven van de eerste christenen en apostelen.

Er wordt niet de minste ruimte geven voor het onbijbelse denkbeeld dat dit spreekt over een gebeurtenis die pas duizenden jaren later zou gebeuren.

Wat zegt de bijbelse grondtekst over de ‘grote afval’?

We hebben de context en de tijdsaanduiding nagegaan, laten we nu eens kijken naar de grondtekst van het woord ‘afval’. Het Griekse woord is ‘apostasia‘ wat betekent: ‘afval, rebellie of opstand’. Kan het zijn dat OPSTAND of REBELLIE een veel juistere vertalingskeuze zou geweest zijn? Laten we eens kijken naar de HISTORISCHE CONTEXT. Was er in die tijd een opstand op handen? Absoluut! Al jaren broeide er in Israel opstandigheid jegens de overheersing van de Romeinen.

De opstandelingen waren de zogeheten ZELOTEN, een groep militante Joden die zich voorbereidden om met geweld de Romeinen te verdrijven.

Judas was bijvoorbeeld een Zeloot, die zich bij Jezus had aangesloten in de hoop dat Hij de Romeinen zou verdrijven. Toen Judas in de gaten kreeg dat Jezus niet op het herstel van een politiek Israel uit was, verraadde Judas Hem. De Zeloten hadden geen oren naar de de boodschap van Jezus Christus, die zei dat het beloofde herstel van Israel niet aards en politiek zou zijn, maar dat het een hemels koninkrijk is dat men ervaart door de Geest van God. Jezus noemde dat de ‘ware aanbidding in geest en waarheid’. De Zeloten wilden echter per se een politiek herstel van Israel, met een sterke militaire macht, wat betekende dat de Romeinen moesten ophoepelen. Daarom werd er een grootschalige militaire opstand voorbereid. Deze rebellie zou uiteindelijk leiden tot de verwoesting van heel Israel, want de Romeinen lieten zich niet zomaar wegjagen en trokken op naar Jeruzalem. De hele stad werd vernietigd, wat het einde betekende van het oude aardse Israel.

De begeerte van de Joden naar een machtig politiek Israel – waardoor ze het hemelse koninkrijk van Jezus verwierpen – werd uiteindelijk hun ondergang.

God bood hen iets oneindig veel mooiers aan dan een wereldse heerschappij. Hij bood hen de wedergeboorte aan, waardoor ze ware kinderen van God zouden worden met een nieuw hart van liefde, bewogenheid, nederigheid en oprechtheid. Ze konden burgers worden van een geweldig mooi hemels rijk, met een kostbaar leven door de Geest van God. Geen politieke dictatuur met geweld en onderdrukking, maar een leven in de aanwezigheid van God, door Zijn Geest, waardoor ze Gods liefde, vrede en vreugde zouden ervaren.

God heeft geen interesse in een vleselijke, politieke regering op aarde. Hij biedt ons ook vandaag iets veel beters aan: ware aanbidding in geest en waarheid.

Getransformeerde harten door opnieuw geboren te worden in Zijn hemelse koninkrijk, het ware Sion, het nieuwe Jeruzalem, waar we als echte kinderen van God leven in de aanwezigheid van onze Koning Jezus. Daar is geen strijd tussen ‘Joden’ en andere volkeren, maar er is liefdevolle eenheid, gelijkheid, zonder enig spoor van racisme of onderdrukking.

Dat begrepen de aardsgerichte Joden niet en zij verwierpen alles wat Jezus Christus – hun eigen Messias – hen aanbood. Ze moesten en zouden een politieke macht vormen, die met geweld een krachtig Israel zou oprichten. Het werd hun ondergang. De Romeinen belegerden Israel en vernietigden hen volkomen. Dat was Gods oordeel over Israel, omdat ze niet alleen altijd Zijn profeten vermoord hadden, maar uiteindelijk ook hun eigen Verlosser en Koning vermoordden en alles wat God hen wilde schenken, afwezen. Ze wilden Gods beloften op een politieke, gewelddadige wijze vervuld zien.

Vandaag zien we precies hetzelfde in de nieuwe militaire staat Israel, die eveneens door veel geweld, bloedvergieten en onderdrukking opgericht is.

Er is niet veel veranderd in de harten van de mensen. Het vlees van de mens wil nog steeds een machtig, gewelddadig politiek Israel zien. Maar ook vandaag biedt Jezus Christus ons Zijn hemelse koninkrijk aan, de ware aanbidding in Geest en waarheid. Een innerlijke regering van vrede, liefde, herstel en verzoening, in plaats van een politieke staat vol broederhaat, verdeeldheid, racisme, verscheurde families en harten vol verdriet.

God is zo anders dan wij mensen denken.

De Zeloten begrepen er evenmin iets van als veel christenen en Joden in onze tijd en zij namen – net als vandaag – de wapens op om een sterk politiek Israel op te richten. Het werd hun dood. Deze nationale opstand van Israel was de ‘Grote Afval’ waar Paulus naar verwees of beter vertaald de ‘Grote Rebellie’. Deze rebellie zou inderdaad voorafgaan aan de uitstorting van Gods toorn over de Joden, en de wederkomst van Jezus Christus op de wolken gedurende dit oordeel.

Wie was de mens der wetteloosheid?

Wie was dan de ‘mens van de wetteloosheid’ die gedurende deze rebellie opstond, om velen te verleiden? Dat was een machtige Joodse leider die de Joodse bevolking verleidde om met zijn allen op te rukken tegen de Romeinen. Er zijn twee bekende Joodse leiders die deze ‘mens der wetteloosheid’ kunnen geweest zijn. De eerste heette Eleazar ben Simon. Volgens de Joodse historicus Flavius Josephus was Eleazar een gewetenloos, trots en agressief man, die echter vanwege zijn succesvolle veldslagen tegen de Romeinen de leider van de Zeloten werd (De Joodse Oorlog 2.20.3). Hij werkte samen met een andere – even kwaadaardige – leider Johannes Levi. Samen vermoordden ze eerst diverse hogepriesters van de tempel, waarna ze de controle over heel Jeruzalem in handen kregen (De Joodse Oorlog 4.4.1 – 4.6.3).

Eleazar nam zijn intrek in de tempel voor een periode van 3,5 jaar. Eleazar wilde als enige alle macht bezitten (= hij wilde als ‘god’ zijn) en rebelleerde daarom tegen Johannes Levi. Daarna namen hij en zijn soldaten hun intrek in de tempel en misbruikten de heilige voorwerpen voor ongoddelijke doeleinden.

Eleazar was de eerste die de Zeloten afscheidde van het volk en hen hun intrek liet nemen in de tempel (de Joodse Oorlog 5.1.2). Omstreeks 67 na Christus maakte hij van het heiligdom een ‘plaats van geweld en onderdrukking’. Dat was de ‘gruwel der verwoesting’ die in de tempel opgericht werd, zoals voorspeld was door Daniel, Jezus en Paulus. Zijn soldaten wierpen het lot om een valse hogepriester aan te duiden genaamd Phannias, die – tegen zijn eigen wil – gedwongen werd een misleidende rol te spelen (Joodse Oorlog 4.3.6-8).

Sommigen beschouwen Johannes Levi van Gischala ook als mogelike kandidaat voor ‘de mens der wetteloosheid’, omdat hij eveneens een buitengewoon kwaadaardig, misleidend en gewelddadig mens was, die heel Galilea verwoestte. Hij stond bekend om zijn misdadige handelwijze, stelen, liegen en verraderlijkheid.

Eleazar past echter beter in de rol als mens van de wetteloosheid, aangezien hij letterlijk zijn intrek nam in de tempel en zich als enige ultieme leider (= ‘god’) liet vereren.

Hoe heeft Jezus deze man dan gedood met de ‘adem van Zijn mond’? Het is allereerst belangrijk te begrijpen dat ‘de adem van Zijn mond’ niet letterlijk is, maar de adem van God is altijd een beeldspraak voor de Geest van God. Paulus zei in feite dat de Geest van God op zo’n wijze zou werken dat deze mens der wettelooseid de dood zou vinden. Hoe dat precies gebeurd is, wordt echter niet in de geschiedenisboeken vermeld. Dat Eleazar voldoet aan de beschrijving van de mens der wetteloosheid is echter duidelijk.

Moeten wij bang zijn voor de mens der wetteloosheid?

Moeten wij dus bang zijn voor de ‘grote afval’ en de ‘mens der wetteloosheid’? Natuurlijk niet. Het is belangrijk dat we leren de Bijbel te lezen in de historische context. Paulus en de Thessalonicenzen leefden in de periode die voorafging aan de grote opstand van de Zeloten. Dat zou het einde inluiden van het oude Israel, het einde van het oude Jeruzalem en de tempel, het einde van het oude verbond van de wet. Na de verwoesting van het oude Israel zou er een nieuw begin gemaakt worden van het hemelse koninkrijk van Jezus Christus. Geen politieke dictatuur vol geweld en bloedvergieten, maar een dimensie van ware aanbidding vanuit het hart van wedergeboren mensen, die God met hart en ziel liefhebben.

Zij zijn het Israel van God geworden, de ware besnijdenis, geboren uit God Zelf, een heilige natie, een koninklijk priesterschap, die Gods grote daden verkondigt.

Dat is het beloofde herstel van Israel, dat God had aangekondigd doorheen Zijn profeten in het Oude Testament. Het herstelde Israel zou een heilige natie zijn, uit God geboren, vervuld met Zijn Geest, geheel toegewijd aan God, zonder zonde en geweld. De leeuw en het lam zouden samen weiden, wat beeldspraak is voor de vrede die God zou brengen tussen Israel en de andere volkeren.

Geen militaire politiek, maar een koninkrijk van liefde

Laten we de les leren uit de afschuwelijke geschiedenis van het oude Israel dat God niet bezig is met menselijke, aardse politiek waarbij altijd zoveel bloedvergieten, terreur, misdaad en onderdrukking is. Hij biedt ons iets oneindig veel mooiers en beters aan: leven in het hemelse Jeruzalem, dat we ingaan door de Geest. Wij worden dan Zijn tempels, de woningen van God. We zien niet uit naar een toekomstig machtig politiek Israel dat de hele aarde zal overheersen, zoals de Joden nog steeds willen.

We leven in het eeuwige koninkrijk van God dat vrede, verzoening, broederliefde en eenheid bewerkt onder alle mensen ter wereld.

Net als vroeger wordt deze boodschap nog steeds hevig bestreden door de hedendaagse ‘Zeloten’ die de militaire acties van het nieuwe politieke Israel toejuichen en er niet om geven dat miljoenen Palestijnen gewelddadig vermoord, gemarteld en onderdrukt worden. We zijn echter niet geroepen om militante, genadeloze ‘Zeloten’ te zijn, maar vredestichters die de verschillende volkeren met elkaar verzoenen. In Christus is er geen onderscheid meer tussen Joden en andere volkeren. De vijandschap is weggenomen. De leeuw en het lam liggen nu samen in Gods vrede.

Jezus heeft ons allemaal – Joden en heidenen – tot een nieuwe mens gemaakt, door de Geest.

Laten we Jezus volgen, die ons tot elkaar brengt en niet achter de Zeloten van onze tijd aanlopen, die een politiek Israel bouwen met tanks, machinegeweren, raketten en marteltuigen die zelfs kinderen in de gevangenissen pijnigen. Jezus is de Vredevorst. Zijn liefde maakt ons een. Hij heeft de wapens omgesmeed tot ploegscharen.

Ontdek het bijbelse Israel in Jezus Christus

Wil je meer weten over het ware Bijbelse Israel dat in Jezus Christus is en het contrast met het militaire, politieke Israel dat in onze tijd veel aandacht krijgt, 👉 lees dan dit verhelderende onderwijs 👈 Keer met je hele hart terug naar Jezus Christus en Zijn hemelse Jeruzalem, waar liefde en vrede heersen en waar geen Jood ooit een Palestijn zal doodschieten of omgekeerd.

Jezus brengt liefde in onze harten, geen politieke haat en geweld. Hij verzoent mensen met elkaar!