DE GROTE VERDRUKKING Wat zegt de Bijbel er echt over?

Heb je ook gehoord over de komende ‘Grote Verdrukking’ of de ‘Ure Der Verzoeking’ die over de hele aarde zal komen? Het is de angst van elke christen die onderwezen is in de bekende eindtijdleringen. Wat is de Grote Verdrukking? Het is een tijd waarin de duivel naar het toppunt van zijn almacht zal stijgen en niets of niemand – zelfs God niet – zal hem tegenhouden. Het is de periode van de ultieme triomf van het kwaad op aarde, de extase van de demonen, de vreugde van de hel, het hoogtepunt van alles waar de duisternis naar toe gewerkt heeft. Nooit zal de aarde zo lijden, als in deze verschrikkelijke tijd. Nooit zullen christenen zo onderdrukt, gemarteld en vermoord worden.

Het is de donkere nacht waar de hele mensheid onvermijdelijk op af stevent. Een tijd van zware beproeving, die over de hele aarde zal komen.

De Antichrist zal de supreme macht over de hele mensheid verwerven, en niemand zal nog kunnen kopen of verkopen zonder het merkteken van ‘Het Beest’ op de hand of het voorhoofd. De overheden van elke natie zullen alle christenen opsporen die dat merkteken weigeren en hen vreselijk straffen. Christenen zullen elkaar uitleveren, om hun eigen hachje te redden. De meeste gelovigen zullen van hun geloof afvallen. De vraag die zelfs Jezus zich bezorgd stelde, is: ‘Zal Ik nog wel geloof vinden bij Mijn komst?’

De komende ‘Grote Verdrukking’ zal de grootste gruwel zijn die de mensheid ooit getroffen heeft.

Als God de tijd ervan niet zou inkorten, zouden zelfs de uitverkorenen verloren gaan. Het is de tijd waarin satan zoveel macht zal hebben, dat hij zelfs in staat zal zijn de meest toegewijde christenen van Jezus te doen afvallen, als God het niet zou inkorten. Wat een schrikbeeld. Wat een gruwel. Wat een afschuwelijke toekomst.

 

Wat zegt de Bijbel echt over de Grote Verdrukking?

Net als veel andere christenen leefde ik jarenlang met dit idee en durfde daarom geen kinderen krijgen. Mijn toekomstbeeld was onvoorstelbaar angstwekkend en somber. Wat een misdaad om onschuldige kinderen in een wereld te plaatsen die recht op deze afschuwelijke hel afstevent. Een man vertelde me dat hij leed aan angstpsychoses en zelfmoordneigingen, door deze toekomstverwachting. Hij is niet de enige! Als de duivel toch alle macht zal krijgen op aarde, welke toekomst hebben we dan? Waarom leven, als dit ons lot is? Verschrikkelijk! Dan kun je net zo goed – zelfs beter – nu alvast sterven.

Is het echter waar dat christenen in de 21e eeuw met zijn allen afstevenen op deze ‘Grote Verdrukking’? Is dat inderdaad wat de Bijbel leert? Laten we eens kijken naar de bijbelgedeelten die worden aangehaald om dit verschrikkelijke toekomstbeeld te verkondigen. Allereerst is er het bekende vers uit het boek Openbaring:

‘U hebt vastgehouden aan mijn opdracht om standvastig te zijn. En daarom zal ik u vasthouden in het uur van de beproeving dat voor de hele aarde en haar bewoners zal aanbreken.’ (Openbaring 3:10)

Om de Bijbel juist te begrijpen, is het noodzakelijk om te lezen volgens enkele basisprincipes:

1. Wie is de oorspronkelijke doelgroep van de tekst? Anders gezegd: tot wie sprak Jezus Christus? Voor wie was de boodschap bedoeld?
2. Ten tweede is het belangrijk om de Bijbelse context te respecteren. Misleiding en verwarring ontstaat altijd door teksten uit hun verband te rukken.
3. Ook moeten we de tijdsaanduidingen voor deze gebeurtenis in het oog houden. Wanneer zou het gebeuren, volgens de Bijbel?
4. Tenslotte controleren we de Griekse grondtekst. Onze bijbelvertalingen zijn helaas maar al te vaak onbetrouwbaar.

 

Wie was de doelgroep?

Laten we eerst eens nagaan wie het publiek was tot wie Jezus sprak. Openbaring 3:10 is deel van een alinea die begint met deze zin: ‘Schrijf aan de ​engel​ van de ​gemeente​ in Filadelfia’. Deze boodschap was dus rechtstreeks bedoeld voor de christenen uit de eerste eeuw, meer specifiek de gemeente te Fildalfia. Wacht eens even… Was het niet gericht aan de christenen te Amsterdam? Sprak Jezus niet tot de kerk te Paramaribo? Richtte Hij zich niet tot de gelovigen te Gent?

Euh… nee. Jezus sprak direct tot de gemeente te Fildalfia en zei tegen HEN: ‘Ik zal JULLIE vasthouden in het uur van beproeving’.

Hij gaf een concrete belofte van bescherming aan de christenen uit Filadelfia, in de eerste eeuw. Zij waren de doelgroep tot wie Openbaring 3:10 gericht was.

 

Wat zijn de tijdsaanduidingen?

Als Jezus de gemeente te Fildalfia zou beschermen tijdens de komende beproeving, dan zouden zij dus nog in leven zijn. Bijgevolg weten we dat deze ‘grote beproeving’ zou plaatsvinden tijdens het leven van de eerste christenen in Filadelfia. Komt dat overeen met de tijdsaanduidingen van het boek Openbaring? Laten we eens kijken wanneer de apostel Johannes – de auteur van Openbaring – zei dat deze beproeving zou plaatsvinden. Hij begon het boek Openbaring met deze verklaring:

‘De openbaring van ​Jezus​ ​Christus, die hem door God gegeven is om zijn dienaars te laten zien WAT ER SPOEDIG GEBEUREN MOET.’ (Openbaring 1:1)

Openbaring beschrijft dus gebeurtenissen die in de tijd van de eerste christenen SPOEDIG moesten gebeuren. Johannes herhaalde deze tijdsaanduiding in de daaropvolgende zin:

‘Gelukkig hij die deze profetische boodschap voorleest, en gelukkig zij die ernaar luisteren en vasthouden aan wat daar geschreven staat. WANT DE TIJD IS NABIJ.’ (Openbaring 1:3)

Johannes begon het boek Openbaring met te onderstrepen dat de gebeurtenissen die hij beschreef ‘spoedig’ zouden plaatsvinden, want ‘de tijd is nabij’. Jezus had dus gelijk: de christenen in Filadelfia zouden inderdaad deze beproeving meemaken en zij zouden door Jezus beschermd worden. Het zou zelfs spoedig gebeuren en de tijd was nabij.

 

Wat zegt de Bijbelse grondtekst?

De volgende vraag is of de Bijbel daadwerkelijk zegt dat de ‘hele aarde’ deze beproeving zou meemaken? Laten we de grondtekst eens opzoeken. Het woord dat als ‘aarde’ werd vertaald, is in het Grieks ‘OIKOUMENE’. Volgens de gezaghebbende Strongs Concordantie is de betekenis van dat woord: ‘De bewoonde wereld, het Romeinse Rijk, alles daarbuiten werd buiten beschouwing gelaten’. In die tijd werd alleen het Romeinse Rijk beschouwd als ‘de wereld’. Alles wat buiten het Romeinse Rijk lag, was barbaars en onderontwikkeld en telde niet mee. Het woord OICOUMENE werd daarom gebruikt om het gebied aan te duiden dat men beschouwde als ‘de beschaafde wereld oftewel het Romeinse Rijk.’

Jezus zei dus helemaal niet dat de hele wereldbevolking deze beproeving zou meemaken. Hij zei dat er een zeer moeilijke tijd zou aanbreken binnen het Romeinse Rijk.

 

Wat zegt de context?

Komt dat overeen met de bijbelse context voor dit gedeelte? Wat zegt de Bijbel op andere plaatsen over de ‘Grote Verdrukking’? Jezus Christus sprak erover in Matteus 24, in verband met de komende vernietiging van Jeruzalem en de tempel. Om helder voor ogen te krijgen wat Jezus bedoelde met de ‘Grote Verdrukking’ zullen we eerst even de voorafgaande verzen samenvatten. In Mattheus 23-25 kondigde Jezus het oordeel aan over Israel. Hij zei tegen de Joodse leiders:

‘Slangen, adderengebroed, hoe zou u aan de veroordeling tot de hel ontkomen? … opdat over u al het rechtvaardige bloed zal komen dat vergoten is op de aarde,’ (Matt 23:33-35)

Vervolgens verzekerde Jezus hen dat dit oordeel zeer zeker over hen zou komen en niet over een toekomstige generatie:

‘Voorwaar, Ik zeg u: Al deze dingen zullen komen over deze generatie.‘ (Matt 23:36)

Het gevolg zou zijn dat heel Jeruzalem een grote woestenij zou worden en zelfs de tempel zou tot de laatste steen afgebroken worden:

‘Jeruzalem, Jeruzalem, u die de profeten doodt en stenigt wie naar u toe gezonden zijn! Zie, uw huis wordt als een woestenij voor u achtergelaten.’ (Matt 23:38)

‘Voorwaar, Ik zeg u: hier zal niet één steen op de andere steen gelaten worden die niet afgebroken zal worden.’ (Matt 24:2)

Dit is dus het onderwerp van Mattheus 23, 24 en 25: Gods oordeel over Israel en de verwoesting van Jeruzalem en de tempel. Over die periode zei Jezus het volgende:

‘…laten dan zij die in Judea zijn, vluchten naar de bergen… ​bid​ dat uw vlucht niet zal plaatsvinden in de winter en ook niet op een ​sabbat. Want dan zal er een GROTE VERDRUKKING zijn, zoals er niet geweest is vanaf het begin van de wereld, tot nu toe, en zoals er ook nooit meer zijn zal. En als die dagen niet ingekort werden, zou er geen vlees behouden worden; maar ter wille van de uitverkorenen zullen die dagen ingekort worden.’ (Mattheus 24:16-22)

De ‘Grote Verdrukking’ was volgens Jezus Christus de tijd van Gods oordeel over Israel!

Als we het beruchte vers Openbaring 3:10 aandachtig bekijken, zien we dat het in de verste verten niets – maar dan ook absolut niets te maken heeft met een globale tijd van satanische almacht en demonische supertriomf, waar wij op af stevenen. Hoe christenen en vooral leiders, op dat absurde idee gekomen zijn is mij een raadsel. Het laat zien dat er in het christendom maar al te vaak op een schandalige wijze getoverd wordt met bijbelteksten die totaal uit hun verband gerukt worden en bovendien – dramatisch genoeg – volslagen verkeerd vertaald zijn.

Toch is het erg eenvoudig om dit soort teksten juist te begrijpen. Je leest de bijbel gewoon volgens enkele basisprincipes:

• Wie was het publiek tot wie gesproken werd? De eerste christenen uit Fildelfia. Zij werden bemoedigd aangaande een moeilijke tijd die zij zouden meemaken.
• Wanneer zou het gebeuren? Tijdens hun leven en het zou zelfs spoedig gebeuren, want de tijd was nabij. Daarom bemoedigde Jezus hen dan ook!
• Wat zegt de context? Andere bijbelgedeelten die spreken over de ‘Grote Verdrukking’ maken het zo klaar als pompwater dat het de periode was van Gods oordeel over Israel, waarbij de Romeinen Jeruzalem zouden verwoesten.
• Wat zegt de bijbelse grondtekst? Deze beproeving zou komen over het Romeinse Rijk.

De Grote Verdrukking in de geschiedschrijving

Jezus Christus verklaarde dat de belegering van Jeruzalem de ‘Grote Verdrukking’ was. Was het lijden in die periode inderdaad zo erg als nooit eerder was voorgekomen en nooit meer zou zijn? Als we het schokkende verslag van de Joodse geschiedschrijver Flavius Josephus lezen, dan moeten we wel degelijk tot die conclusie komen. Josephus beschrijft bijvoorbeeld het volgende over de hongersnood in Jeruzalem:

‘Nu, van degenen die in de stad door hongersnood omkwamen, was het aantal ongelooflijk groot, en de ellende die zij ondergingen was onuitsprekelijk; want zo lang als de schaduw van wat voor soort voedsel er ook verscheen, werd er op dit moment een oorlog begonnen, en de dierbaarste vrienden vielen daarover in gevecht met elkaar en grepen de armzaligste levensondersteuningen van elkaar.’ (De Joodse Oorlog, Boek 6, Hoofdstuk 3, Alinea 3)

De hongersnood in het belegerde Jeruzalem was zo erg dat een moeder genaamd Maria van Bethezuba haar eigen kind braadde en opat:

‘Ze greep haar kind dat aan haar borst dronk, en zei: “O ellendig kind, voor wie zal ik je bewaren in deze oorlog, deze hongersnood en deze opruiing? Wat betreft de oorlog met de Romeinen, als zij ons leven behouden, moeten we slaven zijn. Deze hongersnood zal ons ook vernietigen, zelfs voordat die slavernij over ons komt. Toch zijn deze opruiende schurken vreselijker dan de andere. Kom op, wees mijn voedsel en wees een verschrikking jegens deze opruiende schurken, en een boodschap aan de wereld dat de rampen van ons Joden zal voltooien.” Zodra ze dit had gezegd, sloeg ze haar zoon af en bakte hem en at de ene helft van hem op en hield de andere helft bij haar verborgen. Hierop kwamen de opstandigen binnen, en toen ze de vreselijke geur van dit voedsel roken, bedreigden ze haar dat ze onmiddellijk haar keel zouden doorsnijden als ze niet zou laten zien welk voedsel ze had klaargemaakt. Ze antwoordde dat ze een heel fijn deel ervan voor hen had bewaard, en onthulde ook wat er nog over was van haar zoon. Hierop werden zij met afschuw en verbijstering van de geest gegrepen en gruwden, toen zij tot hen zei: “Dit is mijn eigen zoon, en wat gedaan is, was mijn eigen doen! Kom, eet van dit voedsel; Ik heb er zelf van gegeten! Doe nu niet alsof je zachter bent dan een vrouw, of meer mededogend dan een moeder, maar als je zo scrupuleus bent, en mijn offer opoffert, aangezien ik die helft heb opgegeten, de rest moet ook voor mij worden gereserveerd.” Waarna die mannen bevend weggingen, nog nooit zo bang geweest voor wat dan ook, en met enige moeite hebben ze de rest van dat vlees aan de moeder nagelaten. Waarop de hele stad onmiddellijk vol was van deze afschuwelijke actie; en terwijl iedereen dit ellendige voorval voor hun eigen ogen zag, beefden ze, alsof dit ongehoorde optreden door henzelf was gedaan. Dus degenen die zo van streek waren door de hongersnood waren zeer verlangend om te sterven, en degenen die al dood waren, werden geacht gelukkig te zijn, omdat zij niet lang genoeg hadden geleefd om dergelijke ellende te horen of te zien.’ (De Joodse Oorlog, Boek 6, Hoofdstuk 3, Alinea 4).

De Romeinen waren dermate barbaars in hun geweldplegingen dat veel Joden liever zichzelf doodden, dan in de handen van de Romeinen te vallen.

‘Dit zette zeer velen, zelfs van die uitverkoren mannen die bij Josephus waren, om zichzelf met hun eigen handen te doden; want toen ze zagen dat ze geen van de Romeinen konden doden, besloten ze te voorkomen dat ze door de Romeinen werden gedood en kwamen ze in groten getale bijeen in de uiterste delen van de stad en pleegden ze zelfmoord.’ (De Joodse Oorlog, Boek 3, hoofdstuk 7, Alinea 34)

Duizenden Joden probeerden te vluchten langs de Zee van Galilea, maar er stak plotseling zo’n sterke wind op dat de boten met grote kracht tegen elkaar geworpen werden en versplinterden.

‘Maar sommigen van hen dachten dat sterven door hun eigen zwaarden lichter was dan door de zee, en daarom pleegden ze zelfmoord voordat ze verdronken waren. Hoewel het grootste deel van hen door de golven werden weggespoeld en tegen de rotsen verpletterd werden en uit elkaar spatten, zodat de zee over een lange strook vol bloed was en de maritieme gebieden vol dode lichamen waren; want de Romeinen kwamen over degenen die naar de kust werden gedragen en vernietigden hen; en het aantal lichamen dat aldus uit de zee werd gegooid was vierduizend tweehonderd.’ (De Joodse Oorlog, Boek 3, hoofdstuk 9, Alinea 3)

God had dit op voorhand aangekondigd doorheen de profeet Johannes, zoals we lezen in het boek Openbaring:

‘…en het derde deel van de zee werd bloed, en het derde deel van de schepselen in de zee, die leven hadden, stierf, en het derde deel van de schepen verging.’ (Openbaring 8:9)

Niet alleen kwamen ontelbare Joden op de meest gruwelijke wijze om, ook stierven velen door het vuur dat de Romeinen overal ontstaken. Heel Galilea was een en al vuur en bloed.

‘De Romeinen hielden niet op, vanwege hun woede, met ’s nachts of overdag de plaatsen in de vlakte te verbranden en het vee te stelen dat in het land was, en onophoudelijk doodden ze alles wat in staat was om te vechten, en de zwakkere mensen werden als slaven in gevangenschap weggeleid; zodat Galilea helemaal vol was van vuur en bloed; noch was het vrijgesteld van elke vorm van ellende of rampspoed …’ (De Joodse Oorlog 3.4.1)

Ook dat was op voorhand aangekondigd, in Openbaring 8:8:

‘…en het derde deel van de aarde verbrandde en het derde deel van de bomen verbrandde en al het groene gras verbrandde.’

Het lijden was zo groot, dat velen probeerden zich te verbergen in grotten en holen onder de grond:

‘De laatste hoop van de tirannen en de bemanning van rovers die bij hen waren, was in de grotten en grotten onder de grond; waarheen, als ze ooit konden vluchten, ze niet verwachtten dat er naar hen gezocht zou worden; maar hoopten dat, nadat de hele stad vernietigd zou zijn en de Romeinen weg zouden gaan, ze misschien weer naar buiten zouden komen en aan hen zouden ontsnappen. Dit was niet beter dan een droom van hen; want zij waren niet in staat om voor God of de Romeinen verborgen te blijven.’ (De Joodse Oorlog 6.7.3)

Dat werd voorspeld in Openbaring 6:15:

‘En de koningen van de aarde, de groten, de rijken, de oversten over duizend, de machtigen en alle ​slaven​ en vrije mensen verborgen zich in de grotten en tussen de rotsen in de bergen. En zij zeiden tegen de bergen en de rotsen: Val op ons en verberg ons voor het aangezicht van Hem Die op de troon zit, en voor de toorn van het Lam. Want de grote dag van Zijn toorn is aangebroken en wie kan dan staande blijven?’ (Openbaring 6:15-17)

Ook Jezus voorspelde dit:

‘Dochters van Jeruzalem, huil niet over Mij, maar huil over uzelf en over uw ​kinderen, want zie, er komen dagen waarin men zal zeggen: Zalig zijn de onvruchtbaren en de buiken die niet gebaard hebben, en de borsten die niet gezoogd hebben. Dan zullen zij beginnen te zeggen tegen de bergen: Val op ons, en tegen de heuvels: Bedek ons.’ (Lukas 23:28, 29)

Josephus schrijft dat er meer dan drie miljoen Joden gevangen zaten in Jeruzalem, toen het belegerd werd en dat er ruim een miljoen Joden omkwamen (De Joodse Oorlog 6.9.3-4).

Ook dat werd precies voorspeld in Openbaring 9:18:

‘Door deze drie plagen werd het derde deel van de mensen gedood.’

Ik zal besluiten met nog twee citaten uit de geschiedschrijving van Josephus:

‘Ze strekten zich vervolgens uit langs de oevers van de rivier en ondergingen de pijlen die op hen werden geschoten, evenals de aanvallen van de ruiters, die velen neersloegen en in de stroming duwden. Bij welk gevecht, hand in hand, vijftienduizend … werden gedood, terwijl het aantal van degenen die ongewild werden gedwongen om de Jordaan in te springen ongelooflijk was … en de Jordaan kon niet worden overgestoken, vanwege het aantal lijken dat erin dreef, en omdat het meer Asphaltiris ook vol met dode lichamen was, die er door de rivier naartoe werden gevoerd. En nu plaatste Placidus … zijn soldaten aan boord van de schepen en doodde degenen die naar het meer waren gevlucht …’ (De Joodse Oorlog 4.7.5-6)

‘De Tempel stond in lichterlaaie. Overal werd geplunderd en gemoord. Leeftijd wekte geen medelijden op, voor eerbiedwaardigheid had niemand eerbied. Kinderen en bejaarden, gewone gelovigen en priesters, iedereen werd gedood. Of men nu om genade smeekte of zich verweerde, iedereen werd vermorzeld in de ijzeren omklemming van de oorlog. Het geloei van de vlammen die overal om zich heen grepen vermengde zich met het gekerm van hen die vielen. Door de hoge ligging en de omvang van het complex leek het wel of de hele stad in brand stond. En dan het geschreeuw – men kan het zich niet erg genoeg voorstellen, het was meer dan angstaanjagend. … Angstaanjagender nog dan het geluid was het lijden. De Tempelberg leek tot in zijn grondvesten een kolkende vuurzee, de stromen bloed leken de vuurzee nog te overtreffen, en het leek wel alsof er meer mensen vermoord werden dan er mordenaars waren. Nergens kon men door de lijken de grond nog zien, de soldaten renden over de stapels doden de vluchtenden achterna.’ (De Joodse Oorlog 6.5:1-2)

Als je nog meer in detail wilt lezen hoe onmenselijk verschrikkelijk deze ‘Grote Verdrukking’ was, dat nodig ik je uit om ‘De Joodse Oorlog’ in zijn geheel te lezen. Je zult verbijsterd zijn.

 

Het hele Romeinse Rijk?

Je vraagt je misschien af: ‘Wat je nu beschreven hebt, was alleen maar wat er gebeurde in Israel. Hoe zit het dan met de beproeving die over het hele Romeinse Rijk zou komen?’ Daarover schrijft de Romeinse geschiedschrijver Gaius Tacitus het volgende:

‘De geschiedenis die ik beschrijf is die van een periode rijk aan rampen, verschrikkelijk in zijn veldslagen, verscheurd door burgerlijke strijd, vreselijk zelfs in vrede. Vier keizers vielen door het zwaard; er waren drie burgeroorlogen, meer buitenlandse oorlogen, en vaak allebei tegelijk. Er was succes in het Oosten, ongeluk in het Westen. Illyricum was verstoord, de Gallische provincies wankelden, Groot-Brittannië onderworpen en onmiddellijk losgelaten. De Sarmatae en Suebi stonden tegen ons op; de Dacians wonnen roem door verslagen en leed; zelfs de Parthen werden bijna tot de strijd opgewekt door de bedriegerij van een voorgewende Nero. Bovendien was Italië verontrust door rampen die voorheen onbekend waren of na verloop van eeuwen terugkeerden. Steden aan de rijke vruchtbare oevers van Campania werden verzwolgen of overweldigd; Rome werd verwoest door vuurzeeën, waarin haar oudste heiligdommen werden verteerd en het Capitool door burgershanden werd afgeschoten. Heilige riten werden verontreinigd; er waren overspelingen op hoge plaatsen. De zee was gevuld met bannelingen, de kliffen waren vervuild met de lichamen van de doden. In Rome was er meer afschuwelijke wreedheid. Hoge geboorte, rijkdom, de weigering of acceptatie van het ambt – alles gaf aanleiding tot beschuldigingen en veroorzaakten de zekerste ondergang. De beloningen van de informanten waren niet minder hatelijk dan hun misdaden; voor sommigen, het verkrijgen van priesterschappen en consulschappen als buit, anderen, het verkrijgen van posities als keizerlijke agenten en geheime invloed aan het hof, verwoestingen overal en onrust, haat en terreur. Slaven waren verdorven tegen hun meesters, vrijgelatenen tegen hun beschermheren; en zij die geen vijand hadden, werden verpletterd door hun vrienden.’ (Gaius Tacitus, The Histories, Boek 1, Paragraaf 2)

Tacitus vermeldt zelfs dat er vele bovennatuurlijke verschijnselen waren, zowel in de lucht als op de aarde. Hij concludeerde dat de straf van ‘de goden’ op alle mensen neerdaalde:

‘Naast de vele tegenslagen die de mensheid overkwam, waren er wondertekenen in de lucht en op aarde, waarschuwingen gegeven door bliksemschichten en profetieën over de toekomst, zowel vreugdevol als somber, onzeker en helder. Want nooit werd het vollediger bewezen door vreselijke rampen van het Romeinse volk of door onbetwistbare tekenen dat de goden niet om onze veiligheid geven, maar om onze straf.’ (The Histories, Book 1, paragraph 3)

Dat is precies wat Jezus Christus voorspelde in Mattheus 24: Gods toorn wordt uitgestort, het zal een tijd zijn van oorlog en ellende en er zullen tekenen te zien zijn aan de hemel.

 

En Filadelfia dan?

Maar wat hadden de christenen uit Filadelfia daar allemaal mee te maken? Meer dan je denkt. Toen de Romeinse legers optrokken vanuit Rome naar Jeruzalem, wilden ze onderweg alle Joden vermoorden, om zodoende de Joodse opstand in het gehele Romeinse Rijk de kop in te drukken. Tijdens hun opmars kwamen ze onder andere langs Filadelfia, waardoor de christenen in dat gebied het zwaar te verduren zouden krijgen. Daarom bemoedigde Jezus deze gelovigen, dat Hij hen zou beschermen in deze komende beproeving.

 

De geschiedschrijving bevestigt de Bijbel!

Het is indrukwekkend dat de Romeinse en Joodse geschiedschrijving zo specifiek bevestigt wat Jezus Christus en Zijn apostelen tientallen jaren op voorhand voorspelden. Dat is een fenomenaal bewijs voor de goddelijkheid van Jezus Christus, die als geen ander zo gedetailleerd een dergelijke omvangrijke gebeurtenis kon voorspellen. Bovendien bewijst het de betrouwbaarheid van de Bijbel. Het is dan ook bizar dat dit niet meer bekend is binnen de christelijke kerk. Ik hoop dat je deze belangrijke feiten met vele anderen zult delen. Het is dringend nodig dat de kerk de waarheid ontdekt. Als we deze geschiedschrijving onder de aandacht brengen van de wereld, hebben we een ongekend sterk argument voor Jezus Christus en Zijn boodschap.

 

Er komt geen grote verdrukking

Ik hoop dat dit verhelderende onderwijs je bevrijdt van de onnodige angst voor een globale catastrofe. Ik moedig je aan om met een opgeheven hoofd, frisse levensmoed en positieve verwachting de toekomst tegemoet te zien. Wij leven niet in ‘het einde der tijden‘ maar in de nieuwe tijd die Jezus Christus heeft gebracht, de tijd van het nieuwe verbond en het koninkrijk van God. Wij zien niet uit naar Gods komende oordeel, maar wij leven in de genade van het bloed van Christus dat ons gereinigd heeft van onze zonden. De toekomst is hoopvol, omdat Gods koninkrijk een eeuwig toenemende heerschappij is.

Vrees dus niet voor een toekomstige grote verdrukking. Schud al die duistere toemkomstbeelden van je af.

Ga naar buiten, geniet van de zon, de bomen, het gras, de dieren, je vrienden, de muziek, de sport en alles wat God je geeft om te genieten. Wees vrij, zing en dans en maak een vrolijk geluid. Er is hoop! Jezus Christus is Heer. Hij is de Koning die zijn invloed op de aarde uitbreidt, zoals de zon die opkomt na de donkere nacht. De toekomst is niet donker maar licht, want het licht van Jezus Christus neemt toe. Wees dus niet bang, maar heb vreugde en moed.

Durf te dromen over de grote daden van God in jouw leven, in het leven van je kinderen en kleinkinderen. Heb visie, vertrouwen en durf te dromen! God wil je verbazen door Zijn grootheid en goedheid. Hij is de God van de rijke zegen, de geweldige wonderen en de schitterende vervulling van onze hartsverlangens. Hij schept er vreugde in om je te laten bloeien en groeien in je leven, door dicht bij Hem te leven, als een vruchtbare boom geplant aan waterstromen.

Hij zal je verbazen, door Zijn grote goedheid.

Werk ook mee met Jezus Christus om Zijn liefde als een opkomende nieuwe dag te helpen verspreiden in de wereld om je heen. Niet vanuit een gejaagdheid, omdat je denkt dat ‘de tijd kort’ is, maar vanuit de heerlijke rust en vrede, wetend dat God de eeuwigheid heeft en jou de tijd geeft om zelf tot rust te komen, te genieten van je geliefden en je te helpen om vanuit dat overvloedige leven zijn liefde uit te delen aan de mensen om je heen.

Leef. Geniet. Wees vrij. Dans. Speel. Zing. Doe die dingen die je blij maken. Dat is wat God wil! Niet de lasten van religie die je uitputten en onderdrukken, maar de vreugde beleven van Zijn liefde die over je uitgestort is, in Jezus en door Zijn Geest.

Geniet ervan, met volle teugen!

Ga heerlijk de natuur in, koop een nieuwe fiets, ga lekker zwemmen, maak plezier met je geliefden, en neem rust om te herstellen van alle spanningen en druk die op je gelegd is, door verkeerde leringen. Jezus wil je echt de vreugde geven van de nieuwe dag die Hij tweeduizend jaar geleden heeft doen aanbreken.