Wil je zelfmoord plegen?

Zelfmoord plegen lijkt misschien de enige oplossing uit je lijden. Er is niemand die je echt begrijpt. Behalve…  die ene die werkelijk alles van je weet, en die jou beter kent dan wie ook. Hij begrijpt je wel… en begrijpt je zelfs beter dan jij jezelf begrijpt. Hij kent je situatie en kan je werkelijk helpen.

Over wie heb ik het? Laat me je eerst even mijn persoonlijk verhaal vertellen. Ik wilde ook zelfmoord plegen en zat zelfs met het mes aan mijn pols, klaar om uit het leven te stappen. Zelfmoord leek werkelijk de enige weg uit mijn zinloos bestaan. Nu heb ik echter wel een gelukkig leven gekregen en ik ben steeds weer verbaasd over de liefde die me gegeven wordt. Ik wil je graag helpen dit antwoord op je pijn ook te ontdekken. Want dit is een feit: je leven heeft wel zin en een bedoeling, zelfs al kun je dat nu niet zien. Zelfmoord plegen is niet de enige weg, er is een betere weg. Wil je mijn verhaal lezen?

Waarom ik zelfmoord wilde plegen

De reden dat ik zelfmoord wilde plegen was omdat het leven voor mij geen zin meer had. Ik zag geen doel voor het leven. Trauma’s in mijn jeugd hadden een onuitsprekelijke pijn in mijn hart laten ontstaan. Ik zocht antwoorden, maar vond niets wat me echt hielp. Ik vluchtte in drinken, seks, vrienden, drugs, muziek en kunst. Zo wilde ik de diepe schreeuw van mijn hart verdoven. Maar hoe hard ik ook probeerde te vluchten, het leven bleef zinloos, bedreigend en vol pijn. Seks gaf niet de innerlijke bevrediging die ik zo wanhopig zocht. Ik geloofde niet in God, en was ervan overtuigd dat er geen enkele reden was om te bestaan. Ik zag er het nut simpelweg niet van in. Als ik keek naar de mensen en de maatschappij, dan was alles zo leeg, zo gestoord, zo zinloos. Ik kon het niet meer.

Het leven had voor mij letterlijk geen zin en geen waarde meer, niet met die eenzaamheid en die innerlijke pijn. De leegte was te intens.

Mijn zelfmoordpoging

Ik kom uit een gezin waar gedurende enkele jaren veel pijn was. Mijn vader had ons gezin diverse malen verlaten en ik bleef steeds als kind achter, met een radeloze moeder. Ik werd ook geslagen en kreeg daardoor een ernstig spraakprobleem. Toen ik als jongeman opgroeide voelde ik me verlaten en zonder levensdoel. Aan de buitenkant zag niemand het aan me, want ik was altijd de clown die lol trapte. Ik kon heel goed tekenen en maakte dikwijls indruk op mensen om me heen. De prijzen die ik won in tekenwedstrijden gaven me een kort gevoel van waardevol te zijn. Maar ik besefte dat mensen me alleen waardeerden om wat ik deed, en niet om wie ik echt was.

Op sommige momenten overviel me ineens dat diepe verdriet, die leegte, dat gevoel dat alles eigenlijk zonder zin is. Mijn nood aan liefde probeerde ik op te vullen met relaties. Dat hielp niet. Het maakte de pijn alleen maar groter… Na een relatiebreuk voelde ik me afgewezen, onbegrepen en ongeliefd.

Uiteindelijk besloot ik dat zelfmoord plegen de enige uitweg moest zijn. Ik nam me voor mijn polsen door te snijden, met een vlijmscherp mesje. Dat leek me best wel pijnloos en snel.

Op een avond zocht ik een rustig plekje uit, aan de rand van de stad, langs het water. Daar zat ik op een eenzaam bankje, in het donker. Ik haalde het mesje tevoorschijn en rolde mijn mouw op… Ik wilde het gewoon doen. Toen gebeurde er iets heel vreemds. Het was alsof iemand naast me stond, die tot me sprak en me tegenhield. Een duidelijke stem in mijn innerlijk zei: ‘Doe het niet, want God heeft een plan met je leven.‘ Dat was absurd, want ik was al jaren niet meer met geloof in God bezig. Ik had me afgezet tegen religie, omdat ik het doodsaai, ouderwets en irrelevant vond. Ik meende dat de evolutietheorie afdoende bewezen had dat alle leven door stom toeval ontstaan was, zonder een Schepper. Dus God bestond voor mij al lang niet meer.

Zelfmoord plegen leek de enige oplossing uit de ondraaglijke leegte en zinloosheid.

Het leek zo makkelijk. Gewoon even het mes over de pols en het is voorbij. Maar de stem was heel duidelijk, in mijn innerlijk. Ik had geen idee hoe het kwam, dat ik ineens zo sterk aan God moest denken. Maar het was zo sterk, dat ik aarzelde. Ik besloot toch maar even te wachten. Wie weet zou er toch iets veranderen in mijn leven… Misschien moest ik nog even afwachten… Ik stopte mijn mes weg, stapte op de fiets en reed naar huis.

In de maanden die volgden bande ik de gedachte aan God weer uit mijn hoofd. Ik vond dat ik alle reden had om te geloven dat God niet bestond. Waarom was er anders zoveel ellende in mijn leven geweest? Waarom waren zoveel oorlogen op aarde? Waarom waren alle mensen zo egoïstisch? Als God bestaat, zou dat toch allemaal anders zijn? Of niet soms?

Een betere weg dan zelfmoord plegen…

Een tijd later ging ik met een groep vrienden naar het buitenland, om drugs te kopen. Zonder het door te hebben, nam ik een overdosis en na enkele uren kwam ik in grote problemen. Het was alsof de hel losbrak… Alles draaide om me heen, mijn waarneming was totaal vervormd, ik zag duizenden vormen en kleuren tegelijk en de angst greep me naar de keel. Ik had nergens meer controle over. Een ambulance haalde me op en bracht me naar het ziekenhuis. De verplegers wisten geen raad met me en sloten me daarom maar ijskoud op in een isoleercel, waar ze me een paardenmiddel inspoten, om te kalmeren. Dat was de meest afschuwelijke nacht van mijn leven.

Toen ik terug thuis was, drong het tot me door dat de drugs mijn leven aan het verwoesten waren.

Het leek allemaal zo lollig en onschuldig. Ik had de film ‘The Doors’ gezien, waarin LSD afgeschilderd wordt als een leuke manier om even de moeilijke realiteit te vergeten. Mijn vrienden leken er de grootste lol mee te hebben. Maar het had op mij een heel ander effect. Ik was gelukkig nog geen drugsverslaafde, maar was aan het experimenteren met hard drugs. Deze ervaring schudde me wakker, en ik besloot nooit meer deze rotzooi te gebruiken.

Maar de nachtmerrie was nog niet voorbij. Er was een restant van de drugs achtergebleven in mijn hersenen en op een nacht werd ik wakker, met een razende hartslag en gedachten die op hol sloegen… De drugs begonnen opnieuw te werken: ik kreeg een zogenaamde ‘flash-back’, totaal onverwachts. Ik was doodsbang… Hoewel ik jarenlang de stoere bink had uitgehangen, had ik die nacht mijn moeder hard nodig. Toen zei ze iets, wat alles veranderde. Mijn moeder stond pal voor me, keek me in de ogen en zei vastbesloten:

 ‘David, jij hebt God nodig.’

Haar woorden leken in te slaan als een bliksem. Alles in mij wist dat ze gelijk had. Jarenlang had ik alles gedaan wat ik kon, om God zo ver mogelijk uit mijn leven weg te duwen en ik kon als de beste redeneren waarom God niet bestond. Als mensen me over Jezus vertelden, werd ik kwaad en schold ze uit. Maar nu was het alsof het licht in me aangeknipt werd. Ik wist, met een onverklaarbare zekerheid, dat mijn moeder de waarheid sprak. Ik had God nodig.

Die nacht kwam er een dominee bij ons langs, om twee uur in de nacht! Hij nodigde me uit om te knielen en mijn leven terug aan God te geven. Hij had me gekend als kleine jongen, toen ik wel nog in God geloofde en zelfs van God hield. Hij had gezien hoe ik door de jaren heen hard geworden was, me verzette tegen God en ver van Hem weggerend was, in de seks, drugs en rock&roll van de kunstwereld waarin ik me bevond.

Hij nodigde me uit mijn leven terug te geven aan God. Samen knielden we, midden in de nacht.

Ik vroeg God om mijn leven in zijn handen te nemen en me te vergeven voor alles wat ik verkeerd had gedaan. Er gebeurde niet veel bijzonders, op dat moment, behalve dat ik diepe rust ervoer. Ik wist dat dit de beste stap waas, die ik ooit gezet had. Nu zou het beter worden…

Geen zelfmoord maar echte liefde

Ik had geen keuze gemaakt voor religie, maar voor God, die alles geschapen heeft. In de jaren die volgden begon ik God steeds beter te leren kennen en begon ik Gods liefde heel sterk te ervaren in mijn leven. Ik leerde wie Jezus Christus is, namelijk God die mens werd en die aan het kruis is gestorven voor onze zonden. Door in Hem te geloven worden onze fouten vergeven en worden we een kind van God. Dat kan vreemd klinken, maa het is wel een heel mooie realiteit.  Daarnaast ontdekte ik dat we God als een krachtige realiteit kunnen ervaren door de Heilige Geest, die Hij ons geeft.

Ik leerde God kennen als de gever van echte liefde, de bron van blijvend geluk, degene die me dieppe innerlijke rust geeft, en zoveel meer.

De keuze die ik maakte voor God was een radicale beslissing. Ik had alles gezien wat je kunt ervaren zonder God: seks, geld, drank, drugs, zogenaamde vrienden, carrière, muziek, films, kunst,… Ik had alles gedaan wat ik kon om daar het geluk te vinden dat ik zocht. Het was er niet. Ik besefte dat alleen God degene was die me een gezond en gelukkig leven kon geven.

Hij is immers de bron van alle leven, de gever van liefde en vreugde, degene die mensen door en door kent.

Ik besloot me echt aan Hem toe te wijden en Hem te dienen met heel mijn hart. Niet als een religie, maar omdat Hij gewoon onze God en onze hemelse Vader is, die ons kent en die het beste met elk mens voor heeft. Hij heeft me ontzettend vaak verbaasd en nog blijft Hij me steeds meer verbazen door zijn geweldige liefde, goedheid en grootheid.

In de maanden en jaren die volgden was het niet altijd even vanzelfsprekend om met God te leven. Want ik merkte dat er heel wat neigingen en gewoontes van me waren, die de andere kant uit wilden gaan. Maar ik was vastbesloten om God te volgen. Om te doen wat HIJ van me wilde, en niet mijn eigen weg te bepalen. Ik wist dat hij het allerbeste voor me in petto had. Daarom hield ik vol. Ik heb het me nooit beklaagd. Integendeel…

God is er ook om jou te vullen met zijn liefde

Omdat God me zo geholpen heeft om weer vreugde en een doel in mijn leven te hebben, wil ik dat ook jij Hem leert kennen. Ik weet dat het leven soms verschrikkelijk hard en koud kan zijn. Ik begrijp dat je je misschien boos voelt op God, omdat hij bepaalde dingen heeft toegelaten. Veel mensen willen zelfmoord plegen, omdat ze geen besef hebben van de diepe liefde die God hen kan en wil geven. Als je niet weet dat er een God is, die zielsveel van je houdt en die je echt geluk kan schenken, dan is het logisch dat je zelfmoord als enige optie ziet.

Maar ik kan je echt zeggen dat God wel bestaat en dat Hij degene is die jou meer liefheeft dan je zelf ooit durft dromen.

God is ook degene die precies weet hoe we ons voelen. Hij heeft gezien wat voor ellende er in ons leven is geweest, wat er gebeurd is, wie ons zo diep gekwetst heeft en misschien zelfs misbruikt heeft. God heeft alles gezien. Het is heel moeilijk te begrijpen waarom bepaalde dingen gebeuren. Maar God is er en Hij wil ons in zijn arme van liefde en begrip sluiten, waar we veiligheid, rust en vreugde kunnen ontdekken. Hij kent je door en door. En…

…Hij houdt echt ongelooflijk veel van je!

Ik wil je van harte aanmoedigen om eens rustig rond te kijken op deze site. Je zult hier veel antwoorden vinden op vragen die je hebt. En als je geen antwoorden op jouw vraag vind, neem dan gerust contact met me op.

Ik heb diverse boeken geschreven die je helpen om God als een realiteit te leren kennen. Bijvoorbeeld het boekje ‘MEER LIEFDE DAN JE DENKT‘ waarin je ontdekt hoe ontzettend veel God van je houdt en hoe intens kostbaar je bent voor Hem. In dit boekje lees je ook woorden die God Zelf, door Zijn Geest, heeft gesproken, om je hart diep te raken.

Je kunt dit boek hier bestellen

God is zo bijzonder, Hij is zo fenomenaal. Hij heeft al zoveel wonderen in mijn leven gedaan. Als kind en als jongere had ik een vreselijk spraakprobleem. Ik kon soms niet eens kopen wat ik wou, omdat ik de woorden niet kon uitspreken. Ik stotterde heel erg. Nu ben ik een spreker en houden we conferenties voor honderden mensen… en God spreekt door me heen, zonder dat ik stotter.

Het is waar, wat die stem tegen me zei, toen ik zelfmoord wilde plegen: ‘God heeft een plan met je leven’.

Hij heeft ook een plan voor jou! Je ziet dat nu nog niet, je hebt wellicht geen idee wat voor bedoeling God kan hebben met je. Maar het is wel zo.

Geniet van deze website, bestel anders eens een boek dat ik geschreven heb, over de liefde van God. Ik geloof dat je echt de mooiste ontdekking zult doen die een mens ooit kan doen: God, die ons liefheeft, meer dan wie ook. Hij is het die ons kent en begrijpt en met ons meelijdt. Door de diepste dalen is Hij er altijd en Hij wil je troosten in alle verdriet en pijn die je misschien hebt. Hij wil je vrij maken van de dingen die je kwellen en Hij wil je een nieuw leven geven.

Als je lijdt onder ziekte, stemmen of emotionele pijn, ga dan naar bijeenkomsten waar de heilige Geest heel sterk werkt. Ik heb ontdekt dat God echt mensen diep geneest en bevrijdt. We houden zelf ook bijeenkomsten, waar veel mensen bijzonder door God worden aangeraakt en waar ze genezen en bevrijd worden. Hier kun je getuigenissen lezen van mensen die door God genezen zijn.

Ik wil je echt zeggen: Er is wel hoop voor jou. Zelfmoord plegen is geen antwoord, maar God wel. Hij is de bron van liefde en vreugde, die ook jouw leven wil vullen.

Ga op zoek naar God. Leer Hem kennen als wie Hij echt is. Leer Jezus Christus kennen, die is gekomen om ons te verlossen van het kwaad en de duisternis die ons wil vernietigen. En stap in zijn licht dat alle duisternis verdrijft.

Hij houdt echt enorm veel van je!

Veel mensen willen zelfmoord ploegen, omdat ze de zin van het leven niet zien. Maar de zin van het leven is heel mooi: je bent geschapen door God die liefde is, om zijn liefde te ontdekken als het doel van je leven. Het meeste lijden is het gevolg van een gebrek aan liefde – echte liefde, die God alleen ten volle kan geven.

Hij is liefde en Hij heeft je gemaakt voor ZIJN liefde, de echte liefde die nooit verandert.

Als je Gods eeuwige liefde leert ervaren, dan wordt je innerlijk zo blij en sterk. Dan verdwijnt de gedachte aan zelfmoord als sneeuw voor de zon, omdat je gaat ervaren hoe kostbaar je bent, ondanks alle shit die je hebt meegemaakt. Als je in Gods liefdevolle armen tot rust komt, dan is alles goed. En daar zijn we uiteindelijk voor geboren… Om de omhelzing van God te leren ervan en daarin tot rust te komen en in Hem echte vrijheid te vinden.

Geboren zonder armen en benen

Ontdek ook het verhaal van Nick Vujicic, die geboren werd zonder armen en benen. Hij wilde zelfmoord plegen, omdat hij op deze manier niet verder wilde leven. Ook Nicky ontdekte Gods liefde, als het antwoord op zijn hartschreeuw. Nu vertelt Nick over de hele wereld mensen over de reden van ons bestaan. Zijn ontroerend getuigenis zal je hart diep raken…

Bekijk hier het getuigenis van Nick Vujici >>

Getuigenissen over zelfmoord

In de rubriek ZELFMOORD kun je diverse aangrijpende en zeer hoopgevende getuigenissen zien van mensen die leefden in angsten, wanhoop en pijn en die daarom zelfmoord wilden plegen. Ze vertellen hun verhaal. Neem er even de tijd voor. Je zult er geweldig door geraakt worden.

Ga naar het overzicht van getuigenissen over zelfmoord >>